Alweer spannend

Geplaatst op

Vanaf vandaag ga ik weer een spannende periode in. De eerste meetafspraak voor het TREFAMS onderzoek is vandaag. Twee weken geleden ging ik voor het eerst naar het ziekenhuis voor een intakegesprek voor dit onderzoek. Gelukkig wist de revalidatiearts door zijn reacties op mijn verhaal te laten merken dat wat ik meemaak een voel eigenlijk heel “normaal” is.

Nou ja, voor zover het normaal is dan. Vermoeidheid is dus echt een klacht horende bij mijn MS. Het ligt niet aan wat ik allemaal doe. Tenminste, niet perse. Het intakegesprek alleen al heeft mij het gevoel gegeven dat ik me niet aanstel, en dat de vermoeidheid niet mijn schuld is. Na alle vragenlijsten en een looptest, kon ik naar huis en afwachten of ik mee mocht doen.

De daar op volgende dagen was ik aan de ene kant heel blij om te weten dat ik “normaal” ben, zogezegd. Wel nog even druk gemaakt over of ik “moe genoeg” was om mee te mogen doen. Maar, ik kreeg het verlossende telefoontje dat ik mee mag doen en heb dit meteen met man, moeder en kinderen gedeeld.

In navolging van mijn gevoel “dat het mag”, tja anders kan ik het even niet omschrijven, heb ik op mijn werk nog eens aangegeven hoe vermoeid ik ben, en dat ik er ook wat meer aan zal toegeven misschien de komende tijd. Tot nu toe gedroeg ik mij als een stoomtrein, gewoon doorgaan. Ik heb in elk geval 1 taak al naast me neer gelegd, hoe moeilijk ik dat ook vond. Ik vond al een tijdje dat ik dat niet goed deed, en heb de knoop maar eens doorgehakt.

Ik ben blij. Ik krijg een behandeling tegen de vermoeidheid. Ik heb er veel hoop op dat de behandeling effect heeft voor mij. Vanmiddag hoor ik welke behandeling het is. Ik kan daar verder niks over vertellen, wegens het onderzoek dat nog loopt. Maar, ik kan wel vertellen of de behandeling effect heeft en wat het met me doet. Wellicht dat ik de komende tijd weer wat vaker wat zal,posten hier, er is dan ook weer wat te vertellen.

Uiteindelijk vind ik het wel erg spannend om vandaag naar het ziekenhuis te gaan voor de meetafspraak. Maar we zien wel hoe het loopt.

Plaats een reactie